اداره مالیات، معافیت‌های مالیاتی استارتاپ‌های حوزه صنایع دستی را اعمال نمی‌کند.

به گزارش خبرنگار صف؛ سروش یحیائی مدیر شرکت دوتینو، درباره مسائل پیرامون استارتاپ و عدم حمایت از خلاقیت هنرمندان در حوزه صنایع دستی کشور با خبرنگار ما گفت‌وگو پرداخت؛ متن آن به شرح زیر است:

از چه سالی مشغول فعالیت در حوزه صنایع فرهنگی هستید؟

از سال 95 به عنوان استارتاپ شروع به کار کردیم و از سال 96 در مرکز رشد فناوری دانشگاه سمنان به عنوان شرکت فناور پذیرفته شدیم و از سال 99 در زیرمجموعه زیست بوم خلاق جای گرفتیم و توسط معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری، به عنوان شرکت خلاق شناخته شدیم.

انگیزه‌ شما برای ورود به این حوزه چه بود؟

من و همسرم طی بازدیدی که از کاخ گلستان تهران داشتیم، این ایده به ذهن‌مان رسید که چطور می‌توانیم طرح کاشی‌های کاخ گلستان را به خانه‌های مردم بیاوریم؛ چون کاخ گلستان یک موزه کاشی‌کاری معاصر با طرح‌های ناب است. بنابراین تصمیم گرفتیم که برای شروع، نقش و نگارهای کاشی‌ها را بر روی پارچه بیاوریم و به‌عنوان دکوراسیون داخلی از آن‌ها استفاده کنیم که خیلی مورد توجه واقع شد و آغاز قصه برند دوتینو چنین بود.

تمرکز شما روی چه کالاهایی است؟

در حال حاضر روی دکوراسیون‌های داخلی مانند رانر، کوشن، کاور کوشن، رومیزی، زیر بشقابی و پرده است و در بخش دوم، بر روی لباس مجلسیِ خانم‌ها مثل دامن، شلوار و اکسسوری مانند بگ، شال و روسری متمرکز هستیم. برای اولین بار کالی‌گرافی هنرمندان را در ایران خریداری کردیم و روی لباس آوردیم که مورد استقبال خانم غزالی، دبیر کارگروه مد و لباس قرار گرفت.

آیا برای انتخاب و چیدمان کالا از متخصصان این حوزه کمک و مشورت می‌گیرید؟

خیر؛ چون رشته تحصیلی من و همسرم مرتبط با کارمان است. ما کار طراحی و تولید محصولات را خودمان انجام می‌دهیم و در شرکت، یک آتلیه برای کارهای عکاسی و فیلم‌برداری از محصولات داریم؛ درواقع برون‌سپاری نداریم.

طبق سابقه فعالیت‌تان، چه عاملی را در رشد و یا کاهش فروش محصولات این حوزه اثرگذارتر می‌دانید؟

برای رشد محصولات، قطعا نوآوری و خلاقیت اثربخش خواهد بود. ما برای ایده گرفتن از کنار تابلو، آثار هنری و طراحی راحت عبور نمی‌کنیم که اولین ایده فکرساز، همین کاشی‌های کاخ گلستان بود. به نظر من، اثر هنری باید قابل استفاده و محسوس باشد که خیلی سریع باعث ارتباط گرفتن شود. جای یک اثر هنری، صرفا درون یک گالری نیست. یکی از تابلوهای کالی‌گرافی‌ دوستم در گالری فام لندن به ارزش 15هزار یورو قیمت‌گذاری شد؛ اما ما با یک ایده خلاق، کالی‌گرافی‌ها را به واسطه چاپ روی لباس، کاور و پارچه به درون خانه‌های مردم آوردیم.

نحوه فروش کالاهای شما به چه صورت است؟

آنلاین؛ ما سایت، پیج و کانال به آدرس: www.2tino.com داریم و نزدیک به 5 سال است که در دیجی‌کالا هم فعال هستیم.

تفاوت کسب و کار شما به عنوان تولیدکننده محصولات فرهنگی با سایر همکاران‌تان چیست؟

ما فناوری نانو را به کارمان اضافه کردیم. پارچه را بعد از چاپ، نانو می‌کنیم تا پارچه‌ها آنتی‌باکتریال و آب‌گریز شوند. جدا از طرح‌های بکر کاشی‌کاری ایرانی، از طرح‌های مینیاتوری و دیگر آثار نیز استفاده می‌کنیم. اولین شرکتی هستیم که کار پارچه نانوچاپ‌تصویری را شروع کرد.

با چه چالش‌هایی در این حوزه روبه‌رو هستید؟

مشکلات کم نیستند. استارتاپ‌ها چون سرمایه کمی دارند، دردشان متفاوت از شرکت‌ها و فروشگاه‌ها است؛ هرچقدر امکانات کم‌تر، جنس درد متفاوت‌تر و عمیق‌تر. قطعی اینترنت و مشکلاتی که چند وقت اخیر اتفاق افتاده است، به شدت روی خیلی از استارتاپ‌ها اثر گذاشته است. شرکتی به بزرگی دیجی کالا تعدیل نیروی چشم‌گیری داشته است و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم. درگاه‌ها و پایگاه‌های فروش و به‌علاوه مالیات، خیلی اذیت کردند. با اینکه بخش‌نامه مستقیم معافیت مالیاتی داریم ولی متاسفانه به هیچ عنوان توجهی نمی‌کنند؛ نه فقط ما، بلکه 400  شرکتی که در استان سمنان هستند با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند و اداره مالیات تحت هر شرایطی مالیاتش را می‌گیرد. این موضوع فقط مختص استان سمنان نیست و می‌توانم تقریبا به کل کشور تعمیم دهم و تا جایی که اطلاع دارم، در شهرهای قزوین و کرج به این‌صورت است. اخذ مالیات از دوستان استارتاپی، کار درستی نیست. در رابطه با فروش نیز اگر توسط یک ارگان، سازمان توسعه صادرات و یا اتاق بازرگانی ارتباط گرفته شود به نفع استارتاپ‌ها است؛ در این‌جا وجود رایزن فرهنگی و بازرگانی بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا بخشی از وظایف این دوستان ایجاد ارتباط بین کشورهایی است که مایل به همکاری با ایران هستند. حداقل کاری که این دوستان می‌توانند انجام دهند و کوتاهی می‌کنند، ارائه گزارش عملکرد است که مشخص شود تقاضا روی چه محصولاتی می‌باشد. با اتحادیه صادرکننده اصفهان تماس گرفتم که خودشان کار بازاریابی و فروش را انجام می‌دهند؛ این، وظیفه رایزن فرهنگی و رایزن بازرگانی کشور است که حتی پاسخگوی هیچ کدام از راه‌های ارتباطی نیستند. سازمان توسعه صادرات می‌تواند نقش خیلی خوبی داشته‌باشه. تعداد عزیزانی که صنایع دستی فاخر کار می‌کنند، کم نیست. در سمنانی که خودمان ساکن هستیم، کسانی را داریم که عینک چوبی با دسته‌های سنگ فیروزه تولید می‌کنند که تمام محصولات تولیدی خود را به اتحادیه صادرکنندگان اصفهان ارسال می‌کنند تا از طریق اصفهان صادر بشود که اگر اتاق بازرگانی کوتاهی نکند، این محصولات به نحو دیگری ارسال می‌شود. تا پای سازمانی در میان نباشد، پیگیری صورت نمی‌گیرد؛ حتی روی کمیسیون‌ها نیز کم‌کاری می‌کنند. کمیسیون گردشگری وجود دارد، کمیسیون صنایع دستی وجود دارد اما شاهد عملکرد درستی از آن‌ها نیستیم و فقط شنونده وعده‌های پوچ هستیم.

با توجه به حوادث اخیر کشور و آسیب‌هایی که بیش‌تر کسب و کارهای آنلاین شاهدش بودند، آیا برنامه‌ای برای جبرانش  دارید؟

تلاش ما روی تبلیغات بیش‌تر است. اگر انجمن شما بتواند با دوستان دولتی‌ ارتباط برقرار کند، بحث صادرات خیلی موثر است؛ برای مثال، کشور تاجیکستان، علاقه‌مند به توسعه ارتباط‌ با ایران است. عمان کشوری است که هفته‌ای یک بار از بندر خرمشهر، کشتی وارد ایران می‌کند و می‌توان روابط تجاری خیلی خوبی با کشورهای همسایه‌ داشت که ما از این بازار، عقب افتاده‌ایم. رایزنان فرهنگی و تجاری می‌توانند در این‌جا مفید واقع شوند که فقط تعداد کمی از اتاق‌ها، فعال هستند.  به اعتقاد من، این کار ارزآور است و می‌توانیم نتیجه خوبی را با توجه به وضعیت دلار شاهد باشیم.

آیا سابقه فروش کالا به خارج از کشور را دارید؟

بله؛ فروش داریم ولی متاسفانه فروش چمدانیِ است. با مالزی، فرانسه و تاجیکستان بیش‌ترین ارتباط را داریم؛ منتها چون به مقدار چمدان است، نمی‌توان به این حجم اکتفا کرد؛ آن‌ها نیز آگاه به محدودیت‌های ما هستند ولی با این اوصاف، تقاضا از آن سمت زیاد است. اگر معافیت‌های مالیاتی و گمرکی که روی کاغذ است، اجرایی شود، صادرات برای بچه‌های دانش‌بنیان، فناور و خلاق سخت نیست.

سیاست‌های حاکمیت و دولت در توجه به صنایع فرهنگی در سال‌های اخیر افزایش یافته است، آیا شاهد این تغییر رویکرد هستید؟

در حال حاضر نه؛ ولی به فال نیک می‌گیریم. اصلا لازم نیست کار اضافه‌ای انجام دهند. اگر هرشخص کار خودش را درست انجام دهد و نسبت به وظایفش مسئولیت‌پذیر باشد، می‌توانیم به نتایج خیلی خوبی برسیم. نباید تولیدکننده فاخری داشته باشیم که درد نانِ شب دغدغه‌اش باشد. عزیزانی که در تاجیکستان هستند عنوان می‌کنند که: « در تاجیکستان هر محصولی بیاورید، به فروش می‌رسد، به جز محصولات کشاورزی». چون تاجیکستان با روسیه مراودات زیادی دارد، بیش‌تر کالاهایش را از آن‌جا وارد می‌کند. آقای روشنک، رئیس اتاق بازرگانی ایران-تاجیکستان، بارها در اینستاگرام اعلام کردند که تاجیکستان با ایران مبادله فرهنگی دارد و علاقه‌مند به  صنایع دستی ایران است.

شما به چه میزان با انجمن صف و فعالیت‌هایش آشنا هستید؟

نگاهی گذرا به سایت‌ انجمن داشتم و خیلی خوشحال شدم که دیدم برای صنایع فرهنگی یک صنف درست شد و این واقعا در خور تحسین است. به‌واسطه انجمن، خیلی از پیگیری‌ها می‌تواند انجام گیرد و اتفاقات خوبی رقم خورد و بحث فروش نیز بهتر شود. پیگیری صنفی و سازمانی بهتر از پیگیری‌های شخصی به نتیجه می‌رسد.

به عنوان حرف پایانی اگر نکته یا پیشنهادی اگر است بفرمایید:

فروش آنلاین را کمی جدی‌تر پیگیری کنیم؛ چون بازار فروش در حال سوق یافتن به سمت آنلاین است. اگر امکانش باشد، صنایع خلاق و زیست بوم خلاق امکاناتی را در سطح وسیع‌تر فراهم کنند. اگر برای فعالان حوزه صنایع دستی سایت جامع چندزبانه‌ای ایجاد شود که محصولات فاخر را روی سایت بارگذاری کنند، به شما قول می‌دهم که اتفاقات خیلی خوبی برای این حوزه و هنرمندان این عرصه رقم خواهد خورد.