مدیر شرکت تولیدی فاخر جامه به عدم حمایت و پیگیری دولت از کسب و کارهای حوزه صنایع فرهنگی اشاره کرد.
به گزارش خبرنگار صف؛ آقا محسن عرفان مدیر شرکت تولیدی فاخرجامه دربارهی مسائلی در حیطه صنایع فرهنگی با خبرنگار ما به گفتوگو پرداخت که متن مصاحبه به شرح ذیل است:
شما چند سال در حوزه صنایع فرهنگی مشغول فعالیت هستید و در عرضه کدام دسته از کالاهای فرهنگی تمرکز دارید؟
ما فعالیت خود را از سال 1380 شروع کردیم. ابتدا همه محصولاتی که در حوزه صنایع فرهنگی جای داشتند را کار میکردیم ولی بعدا احساس کردیم که در بخش محصولات فرهنگی فضا اشباع شده و باید جزییتر متمرکز بشیم؛ در نتیجه از سال 92 به مرور زمان و با شناختی که از نیاز بازار و مشتریان به دست آوردیم، تمرکز خودمان را روی پوشاک ایرانی _ اسلامی گذاشتیم
شما فکر میکنید مردم به تهیه پوشاک علاقه بیشتری دارند؟
محصولات فرهنگی محصولات مصرفی نیستند! برای مثال یک عدد قرآن در خانه هر ایرانی کافی است و نکته اصلی این است که محصولات فرهنگی از ملزومات زندگی مردم نیست؛ اما پوشاک مصرفی است و جزو ملزومات.
آیا محصول شما مخاطب غیر ایرانی نیز دارد؟
بله، ارسال به عراق داشتیم؛ در دیماه نمایشگاهی در نجف در شرف برگزاری است که از ما هم دعوت کردند که حضور داشته باشیم.
فکر میکنید کسب و کار شما چه تفاوتی با سایر همکارانتان دارد؟
کت و شلوارهای تولیدی ما برای اولین بار در ایران با عنوان ایرانی- اسلامی ثبت ملی شدند و متاسفانه برخی از همکاران مشغول تولید با کیفیتی پایین و قیمتی بالا هستند که البته وقتی کار اصل و غیراصل کنار هم قرار بگیرند این تفاوت کاملا مشهود است.
با توجه به سابقه فعالیت شما در این حوزه، به نظرتان چه عواملی بر رشد و یا کاهش فروش کالاهای فرهنگی تاثیر بیشتری دارند؟
کیفیت و قیمت بهترین تبلیغ است و متاسفانه بدترین عامل برای شکست. باید خیلی مراقب این قسمت باشیم؛ با توجه به تورمهای حاکم در جامعه برای ما احترام به اعتماد مشتری در اولویت است.
لطفا در مورد اقدامات انجام شده برای حفظ این اعتماد توضیح دهید.
ما در طی این سالهای همراه با تورم سعی کردیم که با پایین آوردن هزینه تولید خیلی افزایش قیمت نداشته باشیم؛ مثلا با تولید پارچه داخلی و مدیریت هزینهها، توانستیم تا حدودی جلوی واسطهها را بگیریم و گاهی برای حفظ نام کاری مجبور به خرج کردن پس انداز شدیم.
در دولت جدید توجه به موضوع صنایع فرهنگی نسبت به قبل شدت یافته است و این توجه را در برخی قوانین و دستورالعملهای ابلاغی میتوان مشاهده کرد. آیا در فضای شهرتان تأثیر این قوانین را در مواجهه با سازمانها و ادارهها حس کردید؟
خیر، به هیچ وجه. بعضی وقتها که با دوستان صحبت میکنیم موضوع زمان دادن به دولت مطرح میشود که شاید شاهد تغییر چشمگیری در حوزه صنایع فرهنگی باشیم اما سالها در حد شعار باقی است. توقع زیادی از دولت نداریم همینکه این دلگرمی را به ما بدهند که در کنار ما هستند و از محصولات و ایدهها در این حوزه استقبال شود برای شروع کافی است.
چقدر با فعالیتهای انجمن صف آشنایی دارید و نقطهنظراتتان را در مورد فعالیتهای انجمن بفرمایید.
در حدی که در حال ایجاد بحث هم افزایی پویا هستند، کار پسندیدهای است؛ همینکه تلاش دارند نقطه اتصالی بین تولید کنندگان، عرضه کنندگان و فروشگاها باشند خوب است و اگر بتوانند با توجه به نوع محصول فرهنگی، در هر نقطهای از ایران قیمت ثابتی را وضع و کنترل بکنند کمک بزرگی است چون یکی از چالشهای اصلی و قابل تامل در این حیطه همین بحث اختلاف قیمت بین فروشگاهها است.
نگاه شما به توسعه صنایع فرهنگی روشن است؟
قطعا باید روشن باشد؛ چون در کشور اسلامی همچون ایران باید این اتفاق رخ دهد و زمینه توسعه را به نظر بنده با وضع دستورالعملهایی در سازمانها، ادارات، مراکز آموزشی و… میتوان شروع کرد، زیرا بدین صورت بسیاری از معضلات و مشکلها قابل حل است.
عرضه کنندگان و فروشگاه های صنایع فرهنگی بستر پیاده سازی بخش قابل توجهی از مولفه های فرهنگی کشور هستند و انتقال فرهنگ و دانش از طریق آنان در جامعه استمرار می یابد، بدیهی است این صنف با ارائه محصولات فکری و فرهنگی در حال تزریق تعقل، فرهنگ و هنر به جامعه است و اثر بخشی زیادی بر هویت و سبک زندگی مردم دارد و این در حالی است که این صنف در کشور مورد توجه جدی قرار نگرفته است، انجمن عرضه کنندگان محصولات فرهنگی در سال 1395 با جمعی از عرضه کنندگان دغدغمند در این حوزه تشکیل شد و در سال 1399 توانست بعنوان اولین انجمن صنفی عرضه کنندگان محصولات فرهنگی در کشور در اداره کار،تعاون و رفاه اجتماعی مجوز فعالیت دریافت نماید و اکنون انجمن صف با ایجاد شبکه ای منسجم از فروشگاه های صنایع فرهنگی چند منظوره سراسر کشور توانسته است، با وحدت و مشارکت اعضای خود برخی از مشکلات این صنف را شناسایی و مرتفع کند.
تمامی حقوق این سایت برای انجمن صف محفوظ می باشد.